Algemene beschou­wingen 2017

Leiden, 15 juni 2017

Voorzitter,

Einstein zei het al: je kunt problemen niet oplossen vanuit hetzelfde denkkader als waaruit die problemen zijn ontstaan. Toch is dat precies wat het college doet: bestaande oplossingen voor bestaande problemen. Meer van hetzelfde in plaats van creatief nieuwe richtingen in te slaan.

De economie verandert. Winkelen maakt plaats voor internet.
Maar het college houdt krampachtig vast aan oude systemen: mensen naar de winkel lokken en dan bij voorkeur met de auto. Hoeveel parkeergarages moet je wel niet bouwen om de effecten van het online-shoppen tegen te gaan?

Schrijnend voorbeeld is het voorstel van het college om maar liefst 750.000 euro te reserveren aan marketing om de parkeergarage Lammermarkt te vullen. Dit is een typisch voorbeeld van aanbodgestuurde vraag, dat autoverkeer niet afremt, maar juist stimuleert. Wij wijzen dit dan ook met klem af en willen dit geld liever besteden aan duurzaamheid.
We willen met auto’s van bezit naar gebruik. De toezegging van het college om deelauto’s te stimuleren, stuit in de praktijk echter op ambtelijke regels: de deelauto in de Vogelwijk krijgt bekeuring na bekeuring, en dreigt nu zelfs de vergunning te verliezen. Dat kan niet de bedoeling zijn en dat vraagt om actie van het college.

Delen is immers het nieuwe hebben. Dat geldt ook voor de fiets. Nederland is een fietsland en Leiden een fietsstad. Het spaart het milieu en de gezondheid. Hulde aan het college voor stimulering van het fietsen en goed dat er een speciale beleidsmedewerker voor wordt aangesteld. Fietsen staan voor het grootste deel van de tijd stil en vaak te verroesten in fietsenstallingen. Wij hebben in 2014 al gepleit voor een soort deelfietsenplan en zijn blij dat dit nu eindelijk ook door de gemeente wordt ingezien.

Duurzaamheid is gaan leven in de stad. Bedrijven en bewoners komen met eigen initiatieven en de gemeente faciliteert en stimuleert. Hulde. Wat ons betreft investeren we hier fors meer tijd en geld in. Want waar voor de auto het geld blijkbaar niet op kan, moeten we euro’s schrapen als het gaat om duurzaamheid. We stellen voor om de inzet van de wijkambassadeurs Duurzaamheid te verlengen. Die zijn uitermate succesvol en hebben in korte tijd burgers weten te interesseren en betrekken bij duurzame woningen. Ze hebben zoveel succes dat het beschikbare geld bijna op is. We pleiten dan ook voor aanvullend budget voor duurzaamheidssubsidies.

We pleiten, opnieuw, voor het beschikbaar stellen van een passende, centrale locatie als broedplaats voor duurzame bedrijven en maatschappelijke ondernemingen. Duurzame start-ups verdienen een inspirerende, betaalbare plaats waar ze hun bedrijfsidee verder kunnen ontwikkelen. In de binnenstad, bijvoorbeeld in een van de leegstaande winkelpanden.

Een ander punt: het ophalen van bedrijfsafval is uitbesteed aan particuliere partij en kan nu niet gescheiden worden opgehaald in de binnenstad. Kunnen we een voorbeeld nemen aan Utrecht, waar een afvalboot vaart die alles wel gescheiden ophaalt?

Verder vinden we het duurzaamheidsprogramma te veel gericht op energie en te weinig op de enorme milieu-effecten die kunnen worden behaald met voedsel. Bij de ondernemersborrel was het vooral vlees, vis en nog eens vlees. Een slecht signaal voor een gemeente die zo graag duurzaamheid wil uitstralen. Voedsel is de olifant in de kamer. Als iedereen in Nederland 1 dag per week geen vlees eet, levert dat dezelfde milieuwinst op als 1 miljoen auto’s van de weg halen, alle gloeilampen te vervangen door spaarlampen én alle woningen te voorzien van dubbel glas, namelijk 3 megaton CO2. Wij denken dat de tijd nu rijp is om ook de stap naar echte gedragsverandering te zetten. Om dat te meten pleiten we voor een meting van de ecologische voetafdruk. Dat is een maatstaf voor hoeveel productieve grond- en wateroppervlakte er nodig is voor je consumptie.

Met vuurwerk zijn we er nog niet. Het aantal incidenten en de schade rond de jaarwisseling is weer opgelopen. Dit blijft aandacht vragen, in afwachting van een landelijk verbod.

Groen staat ook in het duurzaamheidsprogramma. We zien veel initiatieven en zijn dan ook blij met de financiering van het plan uit 2013: Robuuste lanen, nu geheten “Uitwerking Groene hoofdstructuur’. Hiermee worden de groene parels van Leiden met elkaar verbonden, juist waar dit het meest nodig is tegen de hittestress in de straat voor de opvang van regenwater en de ecologie. Voor 13 deelprojecten is echter geen geld. Er is 1,85 miljoen euro nodig. Tegelijk zit er 2,5 miljoen in het Bomenfonds. Waarom wordt dit geld niet inzet voor het plaatsen van de hoognodige bomen, met name in de meest versteende delen van de stad.

Laat Leiden een groene stad blijven, waarin de wethouder tot in lengte van jaren ijsvogels kan blijven ringen.