Algemene Beschou­wingen Begroting 2011

Vandaag zijn er 2 belangrijke gebeurtenissen: de dag dat het meest niet duurzame kabinet ooit op het bordes staat en de internationale dolfijnendag. Twee dagen geleden begon de jaarlijkse doding van van dolfijnen in Japan. Ongeveer op hetzelfde moment dat een walvis wordt opgebouwd in de stationshal.

Het toont maar weer eens aan dat dierenbescherming geen luxe is maar bittere noodzaak.

De Partij voor de Dieren is een nieuwkomer in de Leidse politiek. Net als in de Tweede Kamer werden we wat lacherig begroet. Dat is ook wel te begrijpen. Het is immers een bekend verschijnsel dat mensen lachen om zaken die ze niet begrijpen. Het is ook tekenend voor de positie van dierenwelzijn.

Na een half jaar ervaring in de Leidse politiek is ons het volgende opgevallen.

1. We ervaren een open bestuurscultuur
Zaken worden goed doorgesproken, en niet vanuit van tevoren vastgelegde in standpunten die in steen gebeiteld zijn.

2. Commissievergaderingen zijn vol, duren vaak lang
Toch gaat het nauwelijks over de zaken waar het in het leven echt om gaat.

Maatregelen die moeten leiden tot
Schone lucht
Schoon water
schone aarde

Dat weerspiegelt zich in de begroting.

Het woord dier komt welgeteld 3 x voor in de begroting.
Het woord bomen 12, parkeerplaatsen 28 x

Er is wel plek voor 1.000 parkeerplaatsen, maar voor de 1.000 bomen die geplant zouden worden, is geen plaats.

Het woord duurzaam komt veel voor en de Partij voor de Dieren is verheugd voor de initiatieven op dit vlak. Maar een beleid wordt niet duurzamer door zoveel mogelijk het woord duurzaam te noemen: 81 x

De initiatieven zijn schaars, niet consistent en niet vergaand genoeg.

De nuongelden zouden in onze opinie voor 100 procent in milieu en groen en andere duurzame initatieven gestoken moeten worden, want, wat je van de aarde rooft, moet je aan de aarde teruggeven. Het is maar 30 procent geworden.

Van die 30 procent is ook nog eens 2,28 miljoen bestemd voor bodemsanering. Niet de vervuiler betaalt, maar de natuur is weer het kind van de rekening. Die zouden eigenlijk van het totaal van 71 miljoen moeten worden afgetrokken.

We zijn blij met onze wethouder dierenwelzijn, maar we zien nog te weinig in de begroting terug over dit nieuwe beleidsterrein. Er is geen apart budget. Althans niet inzichtelijk gemaakt in de deze begroting.

Nog geen aanzet tot een nieuwe beleidsnota dierenwelzijn
Vandaag bezocht ik een conferentie over gemeentelijk dierenwelzijnsbeleid. Mij is duidelijk geworden dat we zaken regionaal moeten aanpakken. Dieren houden zich niet aan gemeentegrenzen. Zwerfdieren niet en meeuwen al helemaal niet. Mijn suggestie is om veel meer vanuit Holland Rijnland te organiseren en financieren.

Dan nog over de bezuinigingen. Kennelijk onontkoombaar maar enkele zijn voor ons onacceptabel. Eerst een besparingssuggestie: met het rapport van de Rekenkamer in de hand: de Morspoortgarage kunt u zo schappen.

Waar ik echter het rode potlood voor heb meegenomen is voor die bezuinigingen die ons afhouden van ons doelstelling, namelijk te werken aan een klimaatneutrale gemeente. Het laatste waar je dan op zou moeten bezuinigen is groen, milieumaatregelen en natuureducatie. Kinderen zijn de toekomst. Als we de wereld willen veranderen naar een bewuster, milieu en diervriendelijk geheel, kunnen we ons niet veroorloven om natuureducatie als luxe te beschouwen en moet de NME niet verstandigd worden.

Wij zijn kritisch over privatisering in het algemeen ook tegen het kritiekloos bezuinigen op ambtenaren. Van de overheid wordt steeds mee gevraagd en steeds meer verwacht; dat betekent ook dat er mensen moeten zijn die die taken invullen. Straks krijgen we er nog enkele ambtenaren bij: de animal cops. Ik heb begrepen dat minister Donner dacht dat het om politiehonden ging. In een ideaal werkende situatie is een dierenpolitie strikt genomen ook niet nodig, want we hadden al een Landelijke Inspectiedienst, bijzondere Opsporings Ambtenaren, een meldkamer, dierenambulance, en een regionaal dierenasiel.

De Partij voor de Dieren is blij met deze focus op dierenwelzijn, want op papier zijn dieren wel beschermd, maar in de praktijk schort het aan de opsporing en handhaving, om van de rechtsopvolging maar te zwijgen.

We zijn benieuwd. In de commissies discussieren we verder.