Bijdrage Algemene Beschou­wingen

Voorzitter,

Vorig jaar opende ik de algemene beschouwingen met de volgende woorden ‘Wij leven in een tijd van crises. Recente onderzoeken stellen dat de wereldwijde klimaat en natuurcrises een bedreiging vormen voor het leven op Aarde en de stabiliteit van onze maatschappij’. – einde citaat-

En tot nu toe waren die crises voor ons, hier in het welvarende Leiden, toch altijd een beetje een ver van mijn show. Verstandelijk wisten we misschien wel dat zich elders heel nare situaties voordelen (bosbranden, grote droogte, voedseltekorten, uitbraak ziekten), maar toch is het lastig de urgentie ervan echt te voelen als je er niet direct zelf mee geconfronteerd wordt.

Dat veranderde dit jaar. Want begin dit jaar begon het corona virus echt hard om zich heen te grijpen. Het corona virus is een zoönose: een van dier op mens overdraagbare ziekte. En hoewel de meningen over de precieze oorsprong van het virus nog verschillen (was het een markt in Wuhan, of toch een door vleermuizen overgedragen virus), de oorzaak verandert niet: door onze omgang met dieren en met de natuur hebben we dit virus over onszelf afgeroepen.

En uiteraard moeten we de beste zorg geven aan diegenen die zijn getroffen, en uiteraard moeten we diegenen die het niet meer redden, ondersteunen. Maar, laten we vooral de oorzaak niet uit het oog verliezen, en dat is: onze destructieve en uitbuitende omgang met dieren en met de natuur.

Voorzitter, het aanjagen van de economie wordt nu door velen gezien als middel om uit de economische crisis na corona te komen. Maar een terugkeer naar het blinde geloof in economische groei, is een terugkeer naar de rand van de afgrond. David Attenborough verwoordde dat treffend: hij zei ‘Iedereen die gelooft dat onbeperkte groei kan bestaan in een omgeving met beperkte middelen, is ofwel gek ofwel een econoom’.

Corona biedt ons de kans om het anders te doen: laten we NU de omslag maken naar een duurzame economie en anders omgaan met de natuur en met dieren. Bovendien heeft de coronacrisis ons geleerd dat we heel goed in staat zijn om vergaande maatregelen te treffen en in actie te komen, als we de urgentie maar zien en voelen.

Veel beleidskeuzes die te maken hebben met het herstel na corona, zijn landelijk beleid. Maar ook in Leiden hebben we belangrijke keuzes te maken. Laten we de kansen die hier in onze stad liggen met beide handen aangrijpen. Wij zien drie grote kansen voor Leiden:

- Ten eerste: Een transitie naar schonere energiebronnen (dit is het moment om NEE te zeggen tegen de warmterotonde in plaats van een garantstelling van 10 miljoen af te geven),

- Ten tweede: Meer ruimte voor dieren en natuur (en ja, dit staat op gespannen voet met de steeds verdergaande verdichting die dit college nastreeft).

- Ten derde: De ontwikkeling van een meer lokale economie, om onze ecologische voetafdruk en onze afhankelijkheid van wereldwijde voedselketens, te verkleinen.

In de kaderbrief lees ik de uitnodiging van het college om mee te denken voor bijsturingsrichtingen. Op die uitnodiging gaan we graag in. Ons voorstel is om niet te bezuinigen op middelen voor zorg, welzijn, natuur, groen en duurzaamheid. Dat zijn namelijk de pijlers van een gezonde, toekomstbestendige samenleving. Wat ons betreft zitten de bijsturingsmogelijkheden op de thema’s Economie, Bereikbaarheid en voor specifieke onderdelen op Sport en Omgevingskwaliteit. En het mooie is: vaak gaan besparingen op deze terrein hand in hand met winst voor natuur en biodiversiteit. Ik geef daar 2 voorbeelden van:

· Als we geen 4^e hockeyveld aanleggen in het Roomburgerpark besparen we EUR250.000 kapitaallasten per jaar (vanaf 2023). En we beschermen daarmee onze natuur, geven ruimte aan dieren en is het goed voor de gezondheid van onze inwoners.

· Als we stoppen met het doodspuiten van stoepplantjes of andere vegetatie op verharding, kunnen we flink besparen op de 600.000 euro die we hier jaarlijks aan uitgeven. Ook hier gaan kostenbesparingen en meer ruimte voor natuur, hand in hand.

Voorzitter, wij willen Leiden sterker uit deze crisis krijgen. En daarvoor zullen we komende tijd ook verschillende voorstellen doen, gericht op een duurzame economie en een andere omgang met dieren en natuur. Ik noem er hier alvast 2:

· Ten eerste: we willen graag dat Leiden het idee van ‘Brede welvaart’ hanteert als uitgangspunten bij herstel na coronacrisis. Dus niet het blind aanjagen van de economie, maar de economie gereguleerd ruimte gunnen binnen sociale en ecologische grenzen. We komen hier in WM op terug

· Ten tweede: in het najaar zullen wij met een plan komen waarmee we voedsel een plek op de lokale beleidsagenda willen geven. Voedsel is een verbindend thema bij uitstek en draagt bij aan onze doelen op gebied van gezondheid, sociale cohesie en duurzaamheid. De Corona crisis heeft mensen bewuster gemaakt van onze grote afhankelijkheid van wereldwijde markten. Voeding is eveneens een thema dat prima geschikt is voor een duurzame, lokale economie.

Voorzitter, ik rond af. De coronacrisis biedt ons de kans om het anders te gaan doen. Veel beleid rondom de coronacrisis is gericht op symptoombestrijding, een voortvarende aanpak van de oorzaak (onze omgang met de natuur en met dieren) blijft vooralsnog uit. Ik denk dat we dat in Leiden beter kunnen! Laten we in Leiden bijdragen aan een economie die past binnen de draagkracht van de Aarde. Omdat iedereen een aarde wil met schone lucht, schoon water en leefbare temperaturen. Een aarde die we kunnen doorgeven aan toekomstige generaties.