Leiden pakt plas­tic­pro­bleem niet aan

In de oceanen drijft een enorme hoeveelheid plastic soep en een onbekende hoeveelheid microplastics. Dat plastic komt ergens vandaan: bij de consument, en die woont voornamelijk in de stad.

Tijdens de begrotingsbehandeling hielden we een hartstochtelijk betoog, maar zowel het college als een raadsmeerderheid ziet het plastic in Leiden niet als probleem. Een motie van de Partij voor de Dieren om de hoeveel plastic te voorkomen, vond men "te breed". Een motie van GroenLinks en Partij voor de Dieren om dan tenminste, (als is het maar op proef, eenmalig, bijvoorbeeld op een afgesloten terrein), ecoglazen in te voeren, vond men weer "te smal". Horeca-ondernemers "vrezen voor omzetverlies" en "ruimen zelf de rommel op".

De conclusie is duidelijk. Er is zowel bij het college als bij een meerderheid van de gemeenteraad geen enkele sense of urgency om het plastic probleem aan te pakken. Alleen GroenLinks, Leefbaar Leiden en Partij voor de Arbeid stemden met ons mee. Dus blijven de Leidse grachten, straten en groenstroken vergeven van de plastic tasjes, plastic bekertjes, plastic frietbakjes, plastic verpakkingsmateriaal enz.

De gemeente ruimt alleen het zichtbare deel op. Wat in de gracht naar de bodem zakt, blijft daar voor eeuwig, of het moet uiteenvallen tot microscopisch kleine deeltjes: het gevaarlijke microplastic. Het zit zelfs in honing.