Bijdrage raad Nieu­weroord en pres­ta­tie­af­spraken

Voorzitter,

U luisterde naar het geluid van de groene specht, één van de wat zeldzamere vogels die broeden in het Bos van Bosman. Net als de boomklever, ijsvogels en tal van algemenere vogels. Ook zitten er 4 soorten vleermuizen en is er weleens een bunzing gezien. Bijzonder is ook de stinsenflora. Dat zijn bijzondere plantjes die vooral rond landgoederen groeien.

Het bos wordt dus goed gebruikt. Door de dieren, maar ook door veel mensen, werknemers van het Bio Science Park of het LUMC die er in hun lunchpauze een wandeling maken.

Waarom zitten die dieren er en komen rustzoekers er graag? Omdat het bos is zoals het nu is. Ga je dat aanpakken en herinrichten als een park, dan verdwijnen de kroonjuwelen van het bos.

Daarom dienen wij, met GroenLinks, CDA, Leefbaar Leiden, en de PvdA, een motie in met als strekking het bos het bos te laten en alleen het hoogst noodzakelijke onderhoud te plegen.

Op dat bos, onderdeel van de buitenplaats Nieuweroord, is sinds de aanleg fors beknibbeld. Jan Wolkers kende het in de Tweede Wereldoorlog als 15-jarige jongen nog in zijn oude glorie. In zijn roman Terug naar Oegstgeest uit 1965 haalt hij zijn herinneringen op. Hij beschrijft het als:

“Een uitgestrekt landgoed, dat als een weelderig opgemaakte fruitschaal, als een land van melk en honing aan de Rijnsburgerweg lag.”

Sindsdien is het bergafwaarts gegaan.

De Blauwe Vogelweg werd aangelegd met daarlangs een tweetal villa’s, het Eijsingapark is aangelegd met 10 woningen, De Myltylschool is gebouwd en recent nog fors uitgebreid, allemaal ten koste van het oorspronkelijke landgoed.

Het bebouwen van de tennisbaan zou een zoveelste aanslag zijn op wat er nu nog rest van het bos. Wij tekenen dan ook mede het amendement mee om geen bebouwing toe te staan op de tennisbaan. Het zou een enorme hap uit het bos zijn. In feite bouw je een woning midden in het bos en niet aan de rand ervan.

A-historisch, niet-ecologisch en feitelijk a-sociaal, want het bos is van iedereen, en niet voor een paar rijke burgers die hiervoor een enorm bedrag willen neertellen. Dat is claimen van openbaar gebied, in feite landjepik, een veiling van gemeentelijk bezit aan de hoogst biedende.

In de commissie heeft het college beweerd dat niet-bebouwen 1,3 miljoen euro zou kosten, maar dat heeft de wethouder niet onderbouwd.

Creeeren van extra woonlagen bovenop de wel toegestande bebouwing kan dat tekort opvullen. Niet voor niets zijn de hoogste woonlagen doorgaans het meest in trek. Die redenering had de wethouder bij de Greentower, enkele maanden geleden en de topappartementen van de nieuwe toren aan de Kaiserstraat. waren in 1 dag verkocht.

Ik zou de wethouder, en daarmee het hele college, willen oproepen om toch iets meer vertrouwen te hebben in de werking van de markt.

Voorzitter, ik begon met het geluid van de groene specht, de roep van de bosuil kan ik u niet meer laten horen, want de broedboom is een paar jaar geleden door een blunder van de gemeente omgehakt.

Het paar is sinds 2 jaar niet meer tot broeden gekomen.

Prestatieafspraken
De hoge mate waarin de huren de afgelopen decennia zijn gestegen is mede mogelijk gemaakt door de daling van voedselprijzen en daarmee het verkleinen van het budgetaandeel van voedsel in het inkomen.

Dit is mogelijk gemaakt door de ongekende groei die de bio-industrie in dezelfde periode heeft doorgemaakt. Om het voedsel weer een reëel aandeel in het budget te kunnen laten innemen is het zaak dat met name huren niet langer blijven stijgen, maar op zijn minst stabiliseren.

Voorts zijn wij van mening dat er een einde dient te komen aan de bio-industrie.