Bijdrage Verlenging ‘Deel­ver­or­dening subsi­di­ëring Wijki­ni­ti­a­tieven’ tot en met 2018.

Voorzitter,

De Raad had een groot aantal inpassingswensen voor de Rijnlandroute. Een deel daarvan bleek niet realiseerbaar, mede door uitblijven van steun van de Provincie en het Rijk. Een aantal wel daarvan zijn overgebleven, die met name tegemoetkomen aan de leefbaarheid van de Stevenshof, die pal aan de nieuwe snelweg komt te liggen. Het ging om o.a.

• horizontale geluidsschermen
• geluidsisolerende wanden
• en een verlengde boortunnel.

Hiervoor was 3 miljoen gereserveerd, maar, zo bleek, dit geld werd bij de gemeente niet goed bewaakt, het werd aan iets anders uitgeven.

Mijn eerste vraag aan de wethouder: hoe is dat mogelijk geweest, dat dit niet goed bewaakt werd. Welke controlemechanismen hebben hier gefaald? De wethouder heeft de fout erkend.

Het tweede is ernstiger: het college heeft de raad hierover niet actief geïnformeerd, ook niet nadat het onderwerp meerdere keren in commissie en raad is besproken.

Waarom eigenlijk niet? Al die tijd leefden de bewoners van de Stevenshof in de hoop dat er tenminste iets van compensatie zou worden gedaan aan die vermaledijde snelweg langs hun wijk. Hoe kan het dat het college de afweging maakt dat informatie over mogelijke financiële knelpunten hierbij niet relevant zou zijn voor de raad? En dat niet een keer, maar meerdere keren.

Of kwam dit het college eigenlijk wel goed uit, dat de Provincie niet instemde met de inpassingmaatregelen? Daarmee kon het geld terugvloeien in de algemene pot voor leefbaarheid in de wijken en kwam dus in principe beschikbaar voor andere plannen. Concreto: wordt de wijkvisie Prinsessenbuurt en Hoven nu gefinancierd met de vrijgekomen gelden voor de wijken, met name de inpassingsmaatregelen? De wethouder bezwoer in de commissie dat dat niet het geval is, maar de schijn is wel gewekt.

De 4e laatste vraag: hoe gaat het college in het vervolg om met zo’n situatie. De wethouder heeft beterschap beloofd, maar zijn hiervoor ook concrete maatregelen genomen?

Het college heeft in de commissie hiervoor excuses aangeboden, maar ik vind dat het college hier niet zo makkelijk mee kan wegkomen. We moeten als raad kunnen vertrouwen op het college om ons actief adequaat te informeren. Dat is in dit geval niet gebeurd. Daarom wil ik een motie inbrengen waarin de raad haar treurnis uitspreekt over het handelen van het college, of beter gezegd, het niet-handelen, namelijk de raad niet informeren van de raad.