Bijdrage  Contou­renplan voor buiten­sport­ac­com­mo­daties

Leiden, 28-9-2017

Voorzitter,

Er zitten zeker goede elementen in het Contourenplan voor buitensportaccommodaties

Goede punten zijn

• de wijkfunctie. Sportparken worden nu ook toegankelijk voor wijkbewoners, waaronder de ongebonden sporters
• eventuele uitbreiding niet ten koste van het openbaar groen
• en natuurlijk de verduurzaming van de sportparken.

Kritiek heb ik ook. Er wordt nog te weinig specifiek voor ouderen georganiseerd. Het gaat toch allemaal om bestaande sportverenigingen. Juist bij ouderen ligt de grootste gezondheidswinst. Ouderen die bewegen en sporten blijven niet alleen gezonder maar het scheelt ook zorgkosten.

Mijn belangrijkste kritiekpunt is de uitbreiding van het areaal kunstgras. Dat alleen al is een reden om tegen het raadsvoorstel te stemmen.

U kent de grote nadelen van kunstgras: verlies aan groen, verlies aan foerageerplaatsen voor vogels en andere dieren, schade aan het milieu door microplastics, geen opslag van CO2, en ten overvloede de rubberkorrels zijn mogelijk kankerverwekkend.

Tegenover al deze nadelen staat maar één voordeel: de grotere bespeelbaarheid van de velden. De Partij voor de Dieren maakt hier een andere afweging. Want waarom zou een veld eigenlijk altijd bespeelbaar moeten zijn? Meer principieel geformuleerd: waarom zou je de leefomgeving voortdurend willen aanpassen aan wensen van mensen?

Als het te koud is op het terras, doen we de terrasverwarmers aan.
Als het in december niet vriest, leggen we gewoon een energieverslindende ijsbaan op de Nieuwe Rijn om maar te kunnen schaatsen.
En als een veld te nat is door te grote regenval, leggen we kunstgras neer.
Tegen deze verpretparking van de wereld maken wij bezwaar.
Wij kiezen voor echt gras, dat zo heerlijk ruikt als het net gemaaid is.
Waar ook niet-sporters van kunnen genieten, gewoon omdat het echt groen is en geen plastic. Waar ook dieren gebruik van maken in de vroege ochtenduren en ’s nachts, als de velden niet bespeeld worden.

Minder kunstgrasvelden betekent een hoger risico op afgelaste wedstrijden. Het zij zo.
Minder kunsgras betekent de uiterste consequentie een ledenstop bij de sportverenigingen. Als dat de consequentie is, dan neemt de Partij voor de Dieren die voor lief. De natuur geeft hier namelijk letterlijk de grenzen van haar natuurlijk draagvlak aan.
Bovendien: mensen kunnen ook een andere sport kiezen, waar geen kunstgras voor nodig is. We hóeven niet per se te voetballen of te hockeyen. We kunnen ook roeien, fietsen, of hardlopen in het park: keuze genoeg. Stel dat het aantal voetballers vertienvoudigt. Gaan we dan ook 10 x zo veel kunstgrasvelden aanleggen of accepteren we grenzen die de natuur ons stelt?

Mijn schrikbeeld is een stad van plastic, asfalt en beton. Dat is niet alleen voor mensen een horrorscenario. Op dit moment wordt het platteland in rap tempo geïndustrialiseerd. Bloemrijke weilanden maken plaats voor monocultures van Engels raaigras of maïsvelden. Gezien deze kaalslag op het platteland, vlucht de natuur steeds meer naar de stad: een groene vluchtheuvel voor dieren en planten. Daar moet dan ook de ruimte voor zijn. Het schaarse groen in Leiden moet worden gekoesterd.

Tegen deze achtergrond stellen wij bij motie voor, het areaal kunstgras in Leiden niet verder uit te breiden, en als de huidige velden aan vervanging toe zijn, deze weer te vervangen door echt gras.

Ik dank u voor uw aandacht.

Dick de Vos